Japans leren – waarom? Deel 2
In een vorige blogpost probeerde ik antwoord te geven op de vraag waarom het leuk is om Japans te leren. Het antwoord in die blog was heel “brainy” van aard. Een tweede taal leren schijnt gewoon hartstikke goed te zijn voor je brein! En een taal als het Japans al helemaal! Door al die verschillende Japanse tekens te lezen bezorg je je hersens een echte workout. Maar er zijn nog andere redenen te bedenken om Japans te willen leren.
Cultuur
Japan kent een prachtige cultuur. Van de oude tempels tot de wolkenkrabbers en technologie van tegenwoordig. Elke keer dat ik in Japan ben, ontdek ik wel weer iets nieuws. Ik vind de natuur en de tempels rustgevend. En in de enorme steden kijk je juist je ogen uit. Als je de cultuur leuk vindt, is het ook leuk om de taal te leren. Taal en cultuur zijn met elkaar verwoven. Het kennen van de taal zorgt voor een verdieping van de kennis van de Japanse cultuur.
Waarom Japans leren? Vanwege de prachtige oude cultuur.
Kalmte
Eén van de redenen dat Japans mij zo aansprak was de waardering die men heeft voor kalmte. Okay, dat geldt totaal niet in Japanse gameshows of cafe’s. Maar van oudsher had men in Japan wel een band met de natuur. Rust, serieusheid en kalmte werden geprezen. Ik hou daar wel van. Ik vond het leuk om te leren over Japan; een land waar bedachtzaamheid en rust worden gewaardeerd.
Vechtporten en denksporten
Een andere reden om Japans te leren kan liggen in een vechtsport. Ik heb zelf op karate gezeten. Dat wakkerde mijn interesse voor Japan aan. Ik hoorde tijdens de karatetraining steeds termen die ik helemaal niet thuis kon brengen. Mawashi giri, kata, “Hajime!” , dat waren woorden die ik niet kende. Ik wilde graag leren wat het betekende. Ik kan me voorstellen dat ook andere Japanse vechtsporten, zoals judo en aikido mensen nieuwsgierig maakt naar het verre thuisland van die sporten.
Japanse vechtsporten
Kawaii en andere media
Een onderdeel van de Japanse cultuur die mij heel erg aansprak was de Japanse media. Ik vond de anime (tekenfilms) die ik op tv en de pc zag erg leuk. Pokémon met al die schattige (kawaii) en leuke Pocket Monsters.
Ach, zo kawaii (schattig)
En Dragonball Z en Sailor Moon vond ik ook geweldig (bekijk hier een blog over Goku en Sailor Moon, die Japanse ambassadeurs van de Olympische Spelen zijn geworden). En ook allerlei anime, games en manga die minder bekend zijn vond ik gaaf. Ook de muziek en de technologie met de PlayStation, Wii en andere gadgets spraken mij aan. En ik kan me voorstellen dat dat voor veel andere mensen ook geldt. En dat dat ook een deel van hen over de streep trekt om toch Japans te leren.
