Dyslectisch? Misschien niet in het Japans
Sommige mensen zijn dyslectisch. Ik kan ze niet in een apart hokje plaatsen, want iedereen is verschillend. Maar het valt me op dat dit vaak hele creatieve en slimme mensen zijn. Ik kom vaak mensen tegen met dyslexie. Sommigen verbazen mij met hun geweldige muzikale skills. Anderen verbazen mij met hun grote design vaardigheden. Of ze zijn handig en ze hebben grote verbale skills. Wat ze gemeen hebben is alleen dat ze meer moeite met het lezen van teksten. En ook spelling kan een probleem zijn. Voor sommige mensen lijkt het alsof de letters van woorden in een andere volgorde staan. Ik heb ook weleens gehoord van iemand dat het lijkt alsof zinnen niet recht staan maar in een boog. Ik kan niet weten wat het is om dyslectisch te zijn. Maar heel soms als ik heel moe ben krijg ik migraine. Dat kan ik ook krijgen als ik een hele dag aan een nieuw boek heb gewerkt of aan een nieuwe Japanse les. Of wanneer ik te lang achter de computer heb gezeten. En dan zie ik blinde vlekken. Heel soms heb ik gehad dat ik zag dat ik in een code die ik schreef letters door elkaar ging halen door die migraine. Wie weet gebeurt er dan wel iets in mijn hersens dat de verschijnselen van dyslexie emuleert.
Lezen en de hersenen
Nu ben ik verder geen psycholoog, neuroloog of hersenchirurg, dus wat ik zeg is grofweg wat ik ervan begrepen heb. Als men leest, gebruikt men bepaalde onderdelen van het brein. Deze onderdelen zijn anders in mensen die dyslectisch zijn. Dus zij zullen op een iets andere manier geschreven teksten verwerken. Mijn vader, die leraar is (even wat reclame maken voor zijn documentaire, Meester Ben ^_^. Hij geeft al decennia lang les op een zogenaamde “zwarte school” ‘t Palet in de Schilderswijk in Den Haag. In deze documentaire wordt hij een jaar lang gevolgd ), beschrijft de leesactiviteit van kinderen met dyslexie als dat zij gokkend lezen. Ze raden de woorden en maken zo kleine foutjes. Gelukkig zijn er volgens hem tegenwoordig allemaal methodes voor om het dyslectische kinderen makkelijker te maken!
de Japanse taal
We hebben net gezien dat kleine onderdelen van de hersenen van dyslectische mensen iets anders in elkaar kunnen steken dan die van neurotypische mensen. Sommige onderzoekers denken dat dyslectische mensen minder moeite zullen hebben met het lezen van Chinese tekens of andere talen met Chinese tekens. Zoals het Japans. Het Japans bevat veel kanji. En kanji, dat zijn Chinese tekens.
Uit onderzoek blijkt dat die tekens voor een deel in een ander hersengebied worden verwerkt dan onze Westerse letters. Kortom, als je dyslectisch bent met betrekking onze letters, dan denken sommige onderzoekers dat dat niet geldt voor het Chinees (en Japans). Wat mee kan spelen is dat kanji/Chinese karakters een hele lettergreep representeren. In het Westerse schrift bestaat een lettergreep uit meerdere letters en dat kan problemen opleveren. Voor meer informatie verwijs ik je door naar deze website: https://www.theguardian.com/education/2004/sep/23/research.highereducation2
Ook dit is een interessant artikel over het verschil in dyslexie voor Westerse letters en Chinese karakters.
Kanttekening
Nu is het wel weer zo dat er in China en Japan mensen zijn die juist dyslectisch zijn met betrekking tot kanji. Dus zij kunnen misschien juist onze letters lezen, maar geen Japans, Chinees of Kanji. Als je er meer over wil lezen, kun je naar deze site kijken: http://scienceblogs.com/purepedantry/2008/04/23/chinese-and-western-dyslexics/
Ik heb nog een kanttekening: ik hou er zelf niet van om wanneer iemand iets heeft dat anders is dat meten als een beperking te zien. Ik denk dat zoiets als dyslexie een kracht kan zijn. Daarom wil ik deze blog graag eindigen met een quote van Richard Branson:
Wil je Japans leren? En wil je meer te weten komen over Japan? Dan is het boek “Japans voor beginners 1” misschien wel iets voor jou!
-Bestel het boek Japans voor beginners 1 op bol.com